Doğum: 12 Mayıs 1896, Murfreesboro, Tennessee.
Ölümü: 9 Ocak 1979, Haywood, Virginia
Ailesi: William Yandell Elliott, "Tennessee Templar'ları" denen örgüt içindeki bu isimli üçüncü kişi olup, örgütünün İç Savaş sonrası Masonik kökenli kişilerce kurulan Ku Klux Klan'la sıkı ilişkileri vardır.
Dedesi (1827-93) Toparlanma (Reconstruction) dönemi "radikal" Cumhuriyetçi bir yargıç olup, ölümcül ırkçı hadiseleri provoke ettiği söylenir. İlk William Yandell Elliott'a bu "provokatör" yaftasını, görünüşte bir kölelik karşıtı Cumhuriyetçi olmasına rağmen Ku Klux Klan'ın Masonik kurucularından James Daniel Richardson'ın hizmetinde çalışması da kuvvetlendirir; sonuncusu 1898'de Kongre üyesi olarak Klan'ın ünlü kurucusu Albert Pike'ın başkentte bir anıtının dikilmesine önayak olmuştur.
Hayatı boyu Elliott Nashville'li olan ve aynı Ku Klux Klan kurucularının soyundan gelen akrabalarıyla ortak hareket etmiş; birlikte "Kaçak Şairler" (Fugitive Poets) ve "Nashville Agrarians" (Nashville Tarımcıları) gruplarını kurmuşlardır (bkz. Stanley Ezrol, "Seduced From Victory: How the Lost Corpse Subverts the American Intellectual Tradition" - Zaferin Baştan Çıkardıkları: Bir Kayıp Ölü Nasıl amerikan Entelektüel Geleneğini Devirdi; EIR Ağustos 2001 sayısında Nashville Agrarians'ın fikir ve eylemlerini genişçe bulabilirsiniz).
Eğitimi: Webb School Koleji, Bull Buckle, Tennessee; Vanderbilt Üniversitesi, Nashville, Tennessee, B.A. derecesi, 1917; M.A. derecesi, 1920; Balliol Koleji, Oxford Üniversitesi, Londra'da (Rhodes'un öğrencisi olarak) Ph.D. derecesi, 1923.
Kariyer: Elliott'un tüm kariyeri dünya çapında yeni bir ortaçağ feodalizminin "karanlık çağı"nı kurmak, ABD ya da benzeri cumhuriyetçi diğer ülkeleri yıkmaya adanmıştır. Murfreesboro, Tennessee'nin Farmason elitlerinden olan Elliott, Soğuk Savaş doktrinlerininoluşumunda ana rol oynadı; bu doktrinler bugünün "uygarlıklar çatışması"nın öncülleri olup 2. Dünya Savaşı'ndan Başkan Johnson dönemine dek uzanırlar. ABD'ye bağlılığı ile ilgili çok renkli söylevlerine rağmen, o Soğuk Savaş boyunca gerçek tehlikenin komünizm değil "Amerikan usulü milliyetçilik" olduğunu iddia etti.
Stratejik politikadaki rolünün ötesinde bir FBI muhbiri idi ve kamu okullarına "anti komünist" tedrisatı soktu. 1930'larda "sol kanat sosyalistlerin" komünizm tehlikesini ilk tanıyanlar olduğunu iddia etti ve sonra 1950'lerde ve 60'larda Sidney Hook ve James Burnham gibi önde gelen sosyalistlerle antikomünist haçlı seferinde birleşti.
En az 5 başkanın yönetimlerinde danışmanlık yaptı, en az 5 ulusal güvenlik danışmanının hocası, 2 dışişleri bakanının hamisi ve düzinelerle devlet görevlisinin eğiticisi idi; aralarında Parlamento temsilcileri, yöneticiler, ve her kıtadan devlet başkanları vardı.
Kariyeri boyu, memleketindeki ekiple ("Tennessee Templar" nam Ku Klux Klan artıkları) ve Cecil Rhodes'un "Yuvarlak Masa" hareketini koordine etti. Rhodes'la İngiltere Balliol Koleji'nde Rhodes bursu ile okurken tanıştı. Konuşmaları, yayınlanan eserleri ve özel mektuplaşmaları gösterir ki, hayatının eseri olarak "Yuvarlak Masa" hareketini dünya çapına yaymayı görmüştür. Onun Harvard Yaz Okulu'nu Henry Kissinger'ın Uluslar arası Seminer'i ve Uluslar arası Seminer Mezunları Derneği de dahil yönetimi (bu derneği tüm dünyaya yaymıştır) kendi amaçlarına yönelikti. Yuvarlak Masacılarla "Kaçaklar" arasındaki ilgi "Kaçak" John Crowe Ransom'un (Ku Klux Klan kurucusu James R. Crowe'un 2. göbek yeğeni) Elliott'tan önceki Rhodes öğrencisi olması gözönüne alındığında netleşir. "Kaçak" ve "Templar" Bill Frierson da ona eşlik etmiş olup, yerine "Kaçak" Robert Penn Warren geçti.
Her iki hareketin de temeli, insan kitlelerinin "seçkinlerce" yönetilen bir oligarşinin kuralları ile yaşamasının tabii hal olduğudur. Her iki hareket de Amerikan entelektüel geleneğinin, tüm erkek ve kadınların, bağımsız milli devletin kurumlarıyla yönetime katılması, tabiat ve cehaleti giderek fethetmeleri fikrinden nefret ederler.
Her nekadar Elliott'un kendi Agrarian kardeşlerinin Konfederasyon'un (Amerikan İç Savaşı'nda Güney, ç.n.) "Kayıp Davası"na tutkularını reddettiği söylense de, 1956'da (o sıra 62 yaşındaydı ve Harvard'daki kariyerinin zirvesinde ve Ulusal Güvenlik Kurulu'nun danışmanlarındandı) açıkça Donald Davidson'un "Lee in the Mountains" (Dağlardaki Lee) şiirinin "Kaçak" şiirin en iyi örneklerinden olduğunu söylemiştir. Burada Davidson, sadece Robert E. Lee'nin ruhunu şapkadan çıkarmakla kalmaz: Lee, uygun zamanı Heine'nin "Second Grenadier" i (İkinci Topçu) gibi beklemektedir. Fetih günü geldiğinde Yüce Tanrı "zamanın kesinliğinde pusuya yatmış olarak, unutulmuş zaferi getirecek ... o yardığımız tepelerde çiçek açacak, kaçtığımız dağlarda meyvalarını verecek, bir daha çocuklarını ve çocuklarının çocuklarını unutmayacak ve terketmeyecek."
1956'da da Elliott "Kaçak guru" Sidney Mitron Hirsch'e minnettarlığını bildirir ve onu "mistik bir filozof" olarak niteler, tarihin tüm büyük düşünürlerinin mistik güçleri olan özel insanlar ya da "Epik İbretler" olduklarını söyler. Onlar bilgiyi kuşaktan kuşağa yazılarındaki kelimelerin batıni anlamları ile geçirmişlerdir. Birçokları onun koca kafalı ve geveze biri olduğunu düşünse de, anlaşılıyor ki Elliott kendini bu "İbretlerden" biri ve dünyaya gönderilmiş birçeşit peygamber olarak görüyor ve kimilerince de böyle kabul ediliyordu. Eserlerinde temel bir konu, insanları kontrol etmek için efsaneler icat edilmesi gerektiğiydi (gerçek din ya da maneviyattan bahsederken kastettiği bu idi). Oğlu ve işbirlikçisi Ward, onu "gerçek bir Eleacı" olarak metheder, "bu adam zaman ve mekanı aşabilir ve kendi zaman ve mekanı içinde derinleşebilir". O kendi misyonunu Kral Arthur döneminin Yuvarlak Masa şövalyelerinkine benzetiyordu (bkz. "Cumhuriyet İçin bir Yuvarlak Masa" - "A Round Table for the Republic"). Bu epik misyonla görevli olarak, Elliott sonra göreceğimiz gibi, tüm insanlığı bir nükleer soykırım ve karanlık çağa atmaya hazırdı.
Yuvarlak Masa hareketi, ki Elliott buna Oxford'daki danışman hocası, sonraları Balliol Rektörü A.D. Lindsay'ce dahil edilmişti, yarı gizli Masonik hücrelerden oluşmaktaydı; amaçları tüm milletleri ezmek ve yeni bir İngiliz İmparatorluğu tahakkümüne almaktı. Örgüt Lindsay'in Oxfordlu selefleri John Ruskin ve T. H. Green'ce kurulmuş ve Cecil Rhodes ile Lord Alfred Milner'ca sürdürülmüştü; sonuncu Rio Tinto Zinc adlı dev bir sömürge madencilik kartelinin müdürüydü. . Ruskin "pre Raphaelite" adlı kültür hareketinin de kurucusuydu; bunlar İtalyan Rönesansı'nı modern tarihin en büyük felaketi görüyorlar ve Rönesans öncesi feodalizme dönmek istiyorlardı. Akılları Britanya'nın büyük Kuzey Amerika kolonilerinin kaybına takılmıştı ve Britanya İmparatorluğu'nu yarı otonom bölümlerden oluşacak şekilde yeniden örgütlemek istiyorlardı, ki buna sonra "Commonwealth" dendi. Böylece hem bağımsızlık arayışlarının baskısı önlenecek ve hem deABD sürüye geri getirilecekti.
Elliott'un 40 yıl sürmüş ABD Anayasası'nı kaldırma kampanyası, Büyük Britanya ve Kanada'nın yanlış örnekliğine dayanır; tamamen Yuvarlak Masa icadıdır. Chatham House'taki Royal Institute of International Affairs (Kraliyet Dışişleri Enstitüsü) ve Elliott'un "anaokulu" çabalarını birleştirdiler. Elliott'un Yuvarlak Masa çağdaşları içinde genç bir Lindsay himayesi ve parlak İngiliz tarihçisi, Chatham House haberalma müdürü olan Arnold Toynbee de vardı. Diğerleri Lord Lothian (Nazi taraftarı meşhur "Cliveden Set" üyesi), Lord Leconsfield (sonraları Britanya'nın psikolojik savaş merkezi Tavistock Institute müdürü) ve medya patronu William Waldorf Astor'du. Tüm bu karmaşık ve elit "İngiliz-Amerikan-Kanadalı" dışpolitika Think tank'leri, kurulları, konferansları, ki bunlara New York'tan Council of Foreign Relations (Dışilişkiler Konseyi), Trilateral Comission, Bilderberg Konferansları, Ditchley Foundation, Aspen Institute, International Institute for Strategic Studies (Uluslar arası Stratejik Araştırmalar ,Enstitüsü), ve düzinelerce diğer think tank'ler de dahildir, hepsi de Yuvarlak Masa etkisi altında kuruldu ve yürütüldü.
Elliott'un hocası Lindsay bir Fabian sosyalist, Workers' Educational Association (İşçi Eğitim Birliği) ve Christian Social Movement (Hıristiyan Sosyal Hareketi) üyesi idi. Bunlar Yuvarlak Masa'nın "settlement House" hareketinden çıkma idiler; üyeleri orta ve üst sınıf "entellektüeller" alt sınıfın kurumlarını sıksık ziyaret ederek onlardan davalarına destek kazanmaya çalışırlardı. Lindsay'in biyografisini yazan kızı Lady Drusilla Scott, onu Oxfordlu çalışma arkadaşlarını şu kelimeleriyle tasvir eder. Özellikle Lady Drusilla'nın bunları çok övücü sözler olarak bulduğu düşünüldüğünde, bunlar ikiyüzlü Fabian Yuvarlak Masacı zihniyeti hakkında bir fikir verir: "Hiçbirzaman zihnimde Lindsay ile Oliver Cromwell arasında fark görmedim... Onların ikisi de seçilmiş olduklarına inanıyorlardı." "Tabiatı gereği o bir 'lotus yiyen' (hayaller adamı) bir reaksiyoner ve aristokrasi taraftarı idi, kendini ve dostlarını bir idealist, kollektivist ve radikal olduğuna inandırmıştı."
1947'den 1950'ye dek 1946'da İngiliz İşçi Partisi'nin seçim zaferi nedeniyle "Birkey Lordu Lindsay" lakabı takıldığında Lindsay Wilton Park'taki Almanları Commonwealth fikrine katmak için "yeniden eğitim" merkezinin akademik kurul başkanlığını yapıyordu. Wilton Park Sir Kenneth Strong tarafından kurulmuştu, o İngiliz Foreign Office'in (Dışişleri Bakanlığı) Siyasi Haberalma daire başkanlığını yapıyordu, sonraları çokuluslu finans devi Eagle Star Insurance Co.'nun müdürü oldu. Wilton Park'ın öğrencileri ilk on yılda 8000'i buldu; çoğu Alman savaş esirleri idiler; Yuvarlak Masa kültüne uygun eğitim aldılar. Eğitimciler içinde Lord ve Lady Astor, Bertrand Russell veArnold Toynbee vardı ve yönetim Heinz Koeppler'de idi, bu kişi Foreign Office'in Psikolojik Savaş Dairesi başkanıydı. Tüm büyük Alman siyasi parti başkanları, ve Ralf Dahrendorf gibi diğer önde gelenler (uzun süre London School of Economics - Londra Ekonomi Okulu yöneticisiydi), hepsi Wilton Park mezunudur.
Elliott'un Oxford'dan diğer arkadaşları arasında mistik şairler William Butler Yeats (20. y.y.ın en büyük Satanisti Alistair Crowley'in tarikat arkadaşı, sonraları araları bozuldu) ve "Beyaz Tanrıça" (White Goddess) kültü bağlısı Robert Graves vardır. The "Fugitive"in (Kaçak) "fahri editörü" olarak bu ilişkileri kendi "Templar" dostlarını uluslar arası edebiyat şöhretleri olarak sunmak için kullandı.
Ph.D derecesi ile Oxford'dan döndüğünde Elliott Harvard Üniversitesi'ndeki mevkiini (1925-63) şimdi alışılmış özel üniversite think-tank ilişkisini kurmak için kullandı. Üst düzey finans temsilcileriyle ilişkileri vardı (Elliott'un şahsi dostlukları arasında Rockefeller kardeşler, Paul Mellon, W. Averell Harriman ve Richardson Foundation'dakiler sayılabilir). Aynı zamanda yüksek düzey hükümet politik görevlisi ve danışmanı olarak çalışıyordu. Burada Yuvarlak Masa'nın hükümetin "seçilmiş amatörler" değil "büyük çıkarlar" tarafından yürütülmesi gerektiği tesbiti ortaya çıkıyor. Arkadaşları ve himayesindekiler bu anlayışı tehlikeli bir zırvalığa kadar ileri götürdüler. Bunların arasında Ulusal Güvenlik danışmanları McGeorge Bundy, Walt Rostow, Henry Kissinger, Zbigniew Brzezinski ve Richard Allen; Dışişleri bakanları Kissinger ve Dean Rusk, dışişleri ve içişleri görevlileri Samuel Huntington, Arthur M. Schlesinger Jr., Paul Nitze, ve Robert Bowie vardı.
Onun hükümete planı Yuvarlak Masa'nın "karanlık çağ" planı idi; bu hem hükümetin kendi iç yeniden düzenlenmesi hem de dışpolitik olarak "Yeni İngiliz İmparatorluğu"nu destekleyecek stratejik politikaların gerçekleştirilmesini içeriyordu. 1930'ların sonunda ve daha çok 1950'lerde ve '60'larda bu en yüksek düzey stratejik, yarı askeri, yarı haberalmacı "darbeci" kurumlarda çalıştı, aralarında Foreign Policy Research Institute (Dış Politika Araştırma enstitüsü) ve National Strategy Information Center da (Ulusal Strateji Bilgi Merkezi) vardı. Bunlar Yuvarlak Masa üyelerini ABD ve diğer hükümetlerde lider mevkilere getirmekte tehlikeli derecede başarılı oldular. Elliott her tür stratejik politika ve "anti komünist"faaliyetle ilgili heryerde sıksık eğitim verirdi; bunlar arasında Amerikan Harp okulları ve askeri akademileri de ardı; bu 1960'a dek sürdü.
Görevleri:
Başkanlık Yönetim İşleri Komitesi (1936)
İş Danışmanlık Konseyi, Averell Harriman başkanlığında (1937)
Savaş Üretim Kurulu (ve öncül kurumları) (1940)
Beyaz Saray Savaş sonrası Ekonomi Politik ve Planlama Özel Komitesi (1945)
Beyaz Saray Dışişleri Komitesi ve Dış Yardım Komitesi (Christian A. Herter, Massachusetts temsilcisi, başkanlığında - 1947) personel başkanlığı. Dışişleri Bakanlığı görevlisi Charles P. Kindleberger bu dönemde Elliott ile çalıştı, "çok gayretli adamdı. Sadece çalışmak isterdi. Biliyorsunuz Harvard'da bir kurs verdi ve kursa 'Savaşta Barışta ve Hemşehrilerinin Kalbinde Elliott' adı takıldı" demiştir (deşifre Harry S. Truman Kitaplığı sözlü tarih arşivinden)
Savunma Seferberlik görevlisi (1951)
Ulusal Güvenlik Konseyi Politik Planlama Kurulu. (1956 Vanderbilt Üniversitesi "Kaçaklar" Birliği'nde, Başkanlık'ta resmi görevli iken yazdığı atom savaşı üzerine bir şiirini okudu. Şiir yayınlanmadı.)
Dışişleri Bakanı Dean Rusk'a danışmanlık (eski Rockefeller Vakfı başkanı; onu bakanlığa Elliott kendi önerdi - 1963).
Kamu ve üniversite görevleri dışındaki kendi akademik ve think-tank hizmetleri:
Harvard Yaz Okulu Müdürlüğü (1949-60). Bu makamı kullanarak kendi baş himayesi Kissinger'ı Uluslar arası Seminer Başkanı ve ona bağlı olan "Confluence" (Birleşik) dergisinde editör yaptı. Bunun için Rockefeller, Ford ve Richardson vakıflarından yardım sağlamıştı. Yaz Okulu ve Seminer, tüzüğünde de yazıldığı gibi, "26-45 yaşları arası olup kendi ülkelerinde lider konumlara yükselmek üzere olan kişileri tanıştırmak" idi; bu kişiler arasında dünyanın her yerinden parlamenterler, akademisyenler ve diğerleri vardı. Amaç savaş sonrası strateji, eğitim ve kültür politikalarını etkilemekti. Elliott uluslar arası Seminer mezunlarının bölgesel ve ulusal derneklerinin Yuvarlak Masa'nın uzantıları olduğunu vurgulardı. Bunlar arasında Bellagio, İtalya'da, Rockefeller'lerin aile malikanesinde toplanan yıllık Avrupa toplantıları da vardı (1 ). Buradaki faaliyet yöntemi Wilton Park'ta Lord Lindsay'inkinin bir benzeri idi; fark, burada sadece Alman savaş esirleri değil, Dünya'nın çeşitli yerlerinden lider namzetlerinin bir araya getirilmesiydi.
Eastern Establishment (2 ) tiplerinin yanısıra Yuvarlak Masacılar ve W. B. Yeats'in himayesi Frank O'Connor, Elliott'un, Allen Tate, John Crowe Ransom ve Andrew Nelson Lytle (Ku Klux Klan'ın ilk emperyal üstadının bir hayranı ve onun biyografisini yazdı) gibi "Kaçak-Tarımcı" kardeşleri Confluence'ın editör kurulu ve fakültede Elliott ve Kissinger'la biraraya gelirlerdi.
Dernekler:
Foreign Policy Research Institute (FPRI - Dışpolitika Araştırma Enstitüsü); Foreign Service Educational Foundation (Dışişleri Eğitim Vakfı), ki buradan bir sürü "yavru" türedi: John Hopkins Üniversitesi İleri uluslararası Araştırmalar Okulu - School for Advanced and International Studies, Amerikan üniversitesi, Woodrow Wilson Vakfı Amerikan Eğitim ve Komünizm Komitesi - Committee on American Education and Communism, Dışilişkiler Konseyi - CFR, Council on Foreign Relations, Ulusal Strateji Bilgi Merkezi - National Strategy Information Center, Komünizm Üzerine Eğitim İçin Amerikan Bar Derneği Komitesi, Kartaca'yı Kurtarma Birliği - League to Save Carthage.
Yayınları:
Politikada Pragmatik Başkaldırı (1928). Balliol'daki doktora çalışmasına dayanır. Elliott'un metodolojisini zorlama delillerle isbatlar. Özel konuşmalarında kitabını "futilitaryanizm (3 ) zorbalığı besler" ("futilitarianism breeds brutalitarianism") diye özetlemiştir.Kısaca, Platoncu ve Leibnizci bilimsel ilerlemeyi kenara iter, modern bilimin bir "pragmatizm" (yani neyin "para değeri" varsa o doğrudur, ya da şimdi dendiği gibi "eğer işine gelirse ...") olduğunu söyler. Bu "futilitaryanizme" dayalı devletler, ona göre, totaliter (Faşist ya da Komünist) "Brutaliter" bir reaksiyonu davet eder. Platonun ortaya koyduğu insanın bilişsel prensibini reddederek, bu belirtiye karşı koymanın tek yolunun köktenci bir maneviyatçılığı çıkaracak mitler üretmek olduğunu söyler. Anlaşılan, görünüşte karşı olduğu "futilitaryan" ve "brutalitaryan" felsefelerin bizzat böyle akıl dışı mitlere dayandığını farketmemiştir, örneğin "uygarlıklar çatışması" dehşeti gibi. Neşeyle kendi çözümünü önerir: Yuvarlak Masayı yayın ve Britanya İmparatorluğu'nu canlandırın.
Yeni Britanya imparatorluğu (1932): Burada Elliott Yuvarlak Masa fikrinin temelini sunar. 1. Dünya Savaşı sonrası Britanya imparatorluğu "modern politik kurumların en büyüğüdür". Özellikle atanmışlarının seçilmişler üzerindeki egemenliği, yeni bir dünya düzeni için model oluşturur. Bu ve onun diğer "anayasal reform" çalışmaları Lord Lindsay'ce "Toplum ve Devlet" (1916) ve "Modern Demokratik Devlet"te (1943) ortaya atılmış fikirler çerçevesinde gelişir.
Anayasal Reform ihtiyacı (1935): Bu Elliott'un büyük Yuvarlak Masa önerisi olup, kurulacak anayasal kurucu meclisle ABD Britanya imparatorluğu modelinde yeniden örgütlenecektir. Burada bunun, ABD'yi faşizme ya da komünizme kaymaktan kurtaracak tek yol olduğunu söyler. Anafikir eyaletler yerine otonom bölgesel "commonwealth" birimleri oluşturmaktır. Bu birimlerin herbiri ve merkezi hükümet kalıcı bir bürokrasi tarafından yönetilir, seçilmişlerin rolü ikincildir (onları "amatör yönetim" diye niteler). Ekonomi politik bir "Ulusal Konsey"ce yürütülür; konsey ülkenin büyük ekonomik çevrelerinden oluşur bankerler, işçi temsilcileri vs. (ya da diğer sözle seçkinler). Öneri, 1935-38 arası bir seri "Tarımcı" (Agrarian) yazıda "Tarımcılığın temel direklerinden" olarak sunulur.
Modern Devlet, Karl Marx ve Mr. Laski "Southern Review" dergisi (Güz 1935). Burada Elliott başka şeylerle birlikte "milliyetçiliğin" savaş nedeni olduğunu iddia eder, bunun yerine daha "asil mitler" yaratılmalı ve böylece "Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun yaptığı gibi kaostan düzen çıkarılmalıdır.
"Eğer Amerika Faşist Olursa" American Mercury dergisi (Haziran 1938). "Amerikan Anayasal Krizi" William and Mary Koleji, Virginia'daki bir konuşmada herkesin iyiliği için anayasaya son vermekten sözeder.
İnsan Kenti: Dünya Demokrasi Deklarasyonu (1940): Bu bir ortak bildiri olup, H. G. Wells'in "Açık Komplo"sunun (Open Conspiracy) izinde Robert Maynard Hutchins'in koordine ettiği ve Elliott'un yönetim kurulunda bulunduğu bir ortak komitece yayınlanır. Komitede Nashville Tarımcıları, Bertrand Russell ve H.G. Wells'in ajanları, Frankfurt Okulu çevresinden kimseler ve başkaları vardır. Komite ABD'yi savaşa girmeye davet eder; amaç "demokratik bir aristokrasi" altında tek bir dünya imparatorluğu kurmaktır. Kültürel olarak bu tek bir dince kontrol edilecek -demokrasi dini - ve ona tüm diğer kilise, aile ve mahalle dernekleri boyun eğecek ve o tek bir askeri/kanun bekçisi mekanizma tarafından korunacak, amaç "İngiliz kültür hazinesini"korumak olacaktır.
Savaş Zamanı Virginia Quarterely Review (Güz 1941).
İngiliz Commonwealth'i Savaşta (1943). Elliott bu makaleler külliyatını İngiliz İstihbaratı'ndan John Wheeler-Bennett'in ısrarıyla elden geçirir, amaç Amerika'nın Britanya İmparatorluğu'nun yardımına koşmasını sağlamaktır. Katılımcılardan biri, Sir Eric Roll sonra S.G. Warburg'un ve Bank of England'ın müdürü olacaktır.
Barış Zamanı mı? Virginia Quarterely Review (Bahar 1946).
Batı Siyasi Geleneği (1949), Neil McDonald'la ortak eser. Bu Elliott'un Harvard ders kitabıdır; yıllarca Harvard'da tarih ve kültür alanında lisans eğitiminin temel kitabı oldu. Yazılmasında katkıda bulunanlar Carl J. Friedrich, Samuel H. Beer, BrianA. McGrath, Henry Kissinger ve diğerleridir.
Elliott'un kitaptaki kendi makalesi "Kanun Hükmü altında bir Hür Dünya Örgütleyebilir miyiz?" 1946'da Virginia Quarterely Review'da yayınlanan makalesinin elden geçmiş şeklidir. Burada yeni ortaya çıkan nükleer savaş tehlikesini kullanarak derhal bir "Yeni Britanya İmparatorluğu" kurulması gerektiğini söyler. Bu İnsan Şehri (City of Man) ( 4) komitesinin de arzusudur ve bunun için gerekirse tüm insan uygarlığı feda edilebilir. O "komünizmle" çatışmayı, şimdi himayelerinin İslam'la bir çatışmayı teşvik için kullandıkları biçimde tasvir eder:
"Bu yalnız açık düzenin kapalıya karşı savaşı değildir. Bu herkeste olan manevi değerlerin doğasındandır. Hıristiyan ahlakı, sonuçta kişiye asli bir değer atfeder ve bu komünist diktanın "aşkın" statüsüyle uyuşmaz."
"Komünizm" tehlikesinin Yuvarlak Masacıların eski öcüsü olduğu tesbitinden sonra, "milliyetçilik" tehlikesine-özellikle Amerikan, Rus ve Çin - atıfla, ABD'nin "bağımsızlığını ne kadar gerekiyorsa o kadar tesliminin gereklerini tam olarak kabulünü" ister, böylece Batı Avrupa'da ve diğer yerlerde yeterince güç seferber edilerek saldırganlık püskürtülebilir. Bu ... atomun gücüyle dünyaya hükmetmenin kayıtsız şartsız kabulü demektir .... "Eğer Rusya'yı tek bir dünya sistemi altında bize katılmaya zorlayamazsak ... o zaman silahlı güç yolunu seçeriz; nereye giderse gitsin."
Bunun nereye gideceği konusunda da aynı derecede nettir: "Eğer insanlık büyük nüfus merkezlerinde onmilyonlarla yokolmaya gidiyorsa, Karanlık Çağlar yeniden üstümüze çökebilir ve böcekler daha gelişmiş bir hayatı oluşturmak üzere sıralarını alabilir ... Asıl sorun, yarın milliyetçiliği aşacak nasıl bir dünya düzeninin yaratılacağıdır."
Sözünü bağlarken mistik "Epik İbret" yarı-tanrılarına yakarır: "Dünyanın geri kalanı insan ruhunun bu muazzam savaşı için açık bir arena. Meydan okuyuş bir kez daha bizim için epik bir liderlik oluşturmalı ve demokratik dünyamızın epik cevabı verilmelidir."
Seferberlik Planlaması ve Ulusal Güvenlik, 1950-60, Sorunlar ve Konular (1950)
ABD Dış Politikası: Organizasyon ve Kontrolü (1952): Woodrow Wilson Vakfı ve Elliott'un başkanı olduğu Ulusal Planlama Derneği'nce desteklenen bir araştırma grubunca hazırlanan rapor.
Amerikan Dış Politikasının Ekonomi Politiği; Kavramları, Stratejileri ve Sınırları (1955): Woodrow Wilson Vakfı ve Elliott'un başkanı olduğu Ulusal Planlama Derneği'nce desteklenen bir araştırma grubunca hazırlanan rapor.
Amerikan Kültürüne Televizyonun Etkisi (1956)
"Cumhuriyet İçin Bir Yuvarlak Masa" (1968: Bu makale onun "Politikada Pragmatik Başkaldırı" adlı 1968 doktora çalışmasına bir ek olarak hazırlandı. Bu yıl onun akademik kariyerinin sona erişi ve Kissinger'ın Amerikan politikasının çarı olarak kariyerinin başlangıcı oldu.Elliott kendi "Cumhuriyet İçin Yuvarlak Masa"ya 1956'dan beri süren desteğini tekrarlar. Bu "Yuvarlak Masa", diye yazar, "en iyi ilkeleri temsil eden en iyileri" seçecektir. Sözüne devamla, "kaynaklar bularak binlerce vakfımızın özel olarak desteklerini sürdürmesini ve onların yeni kişilerle beslenmesini sağlamalıyız. Bu yeniler bu çok şerefli ve etkin grubun potansiyel üyeleri olacaklardır. Onlar özellikle, eğer denendikten ve kendilerine görevler verilip başarıya ulaştıktan sonra bu şerefe layık olacaklardır. ... Onur ve şerefle, kendini adayan hizmet ve kahramanca bir iradeyle görevler alacaklardır, ne kadar tehlikeli ve zor olursa olsun. Bu Arthur geleneğinin Yuvarlak Masası'nın töresidir. ... Ümidim, Yuvarlak Masaların uluslar arası düzeyde bir ana Özgürlük Yuvarlak Masa'sının etrafında yayılmasıdır. Bunun daha küçük bir modelini iyi seçilmiş seminercilerle Harvard ;Uluslar arası Yaz Seminerlerinde, Yaz Okulu'nu yönettiğim son on yıldır yapıyoruz; Henry Kissinger hayatının büyük bölümünde burada rehberlik etti."
Kaynak: Yarın Dergisi
.jpg)
.jpg)
