SULTAN KANUNİ DE AYAMAMA'DA MAHSUR KALMIŞTI-Prof.Dr.Ekrem Buğra Ekinci

Mevsimler, iklimler, tabiat hâdiseleri 20, 50, 100, hatta 500 yıl gibi periyodlar takip eder. “50 yıl önce böyle soğuk olmuş”, “80 sene evvel de böyle sel gelmiş” derler. Büyükannem 1929 senesinde çok büyük bir sel geldiğini, arabaları, ağaçları ve insanları sürükleyip götürdüğünü, bir daha bu kadar büyüğünü görmediğini anlatırdı. Eskiler için sel zelzeleden sonra, yangından önce gelen bir âfetti. Dualarda Allah’ın himayesi istenen belâ-yı arziyye zelzeleyi, belâ-yı semâviye de seli ifade ederdi. Yağmur yağmadığı zaman “Ya rabbi hayırlı yağmurlar ver!” diye dua ettikleri gibi, yağdığı zaman da endişeyle “Ya rabbi âfetinden koru!” demeyi ihmal etmezlerdi. Yağmur yağdığı zaman evden dışarı çıkmayan, şimşek ve gök gürültüsünden korkan, endişe içinde yağmurun bitmesini bekleyen İstanbul hanımlarına yetiştik.

Sel âfeti insanlık tarihi kadar eskidir. Peygamberlere kafa tuttuğu için sel âfeti ile helâk olanların menkıbeleri çoktur. Dünya büyük sellerle büyük tufana boğulmuş, ancak Hazret-i Nuh‘un yaptığı gemiye binen müminler kurtulmuştur. Kur’an-ı kerimde anlatılan seyl-i arim denilen sellerle Yemen’deki meşhur Mârib Barajı yıkılıp, Sebe ülkesinin dillere destan şehirleri, binâları, bahçeleri hâk ile yeksân olmuş; halkın ekserisi ülkeden göç etmek zorunda kalmıştı. Gassân kabilesi Şam’a, Ezd kabilesi Amman’a, Huzâa kabilesi Tihâme’ye, Huzeyme kabilesi Irak’a, Evs ve Hazrec kabileleri de Yesrib’e (Medine-i Münevvereye) yerleşti.

Yemen'deki dillere destan Mârib barajı'ndan kalıntılar

AVA GİDERKEN...

YALOVA ALINDIĞINDA OSMAN GAZİ HÜKÜMDARDI-Prof.Dr.Ekrem Buğra Ekinci

OSMANLI DEVLETİ NE ZAMAN KURULDU?

Osmanlı Devleti’nin Yalova’da mı yoksa Söğüt’te mi kurulduğu yönünde tartışmalar yaşanıyor. Yalova Osmanlıların ilk fethettiği beldelerdendir. Fetih tarihi 1323 senesidir. Şüphesiz 1302 tarihli Bafeus Muharebesinden çok önce Osman Gâzi hükümdar gibi icraatta bulunuyordu.

 

Sultan II Abdülhamid Han, Karakeçili gençlerinden bir muhafız alayı kurmuş; bu alaya Söğütlü Ertuğrul Alayı denmişti.

1999 senesi Osmanlı Devleti’nin kuruluşunun 700. yıl dönümü idi. Ancak zelzele bahanesiyle zamanın cumhurbaşkanı sayesinde kutlamalar çok sönük geçmişti. O zaman bile bu tarihin doğru olup olmadığı münakaşa edilmemişti. Geçenlerde kıdemli bir tarihçimizin, Osmanlıların kuruluşunu 1302 senesinde Yalova yakınlarında Bizanslıları yendiği Bafeus Muharebesi olarak verişi Yalovalıları çok memnun etti şüphesiz. Yalova, böyle tanıtıma ihtiyacı olmayacak kadar güzel bir yer. Ama eski köye yeni âdet getirmek de kolay değil.

Osmanlı ve İsrail...Prof.Dr.Ekrem Buğra Ekinci

Osmanlı ve İsrail...

Romalıların Kudüs’ü yakıp yıktığı 70 yılından sonra Yahudîler dünyaya dağıldılar. Her yerde aşağılandılar, eziyete uğradılar. O zamandan bu yana kendilerini bir devlet altında toplayacak kurtarıcı mesih beklerler. Sahteleri bir yana, mesihin gelişi gecikince, bazı Yahudî idealistleri, bir devlet kurmak üzere harekete geçti. İlk defa 1897’de İsviçre’nin Basel şehrinde toplanan bu topluluğa Siyonist dendi. Siyon, Kudüs’te Hazret-i Süleyman’ın yaptırdığı Mescid-i Aksâ’nın üzerinde bulunduğu dağın adıdır. Burası Tevrat’ta kendilerine va’d edilmiş topraktır (arz-ı mev’ûd). Şam toprağı gibi Filistin’i Kur’an-ı kerim de mukaddes kabul eder.

ARZ-I MEV'UD NERESİ?

Harikalar diyarı Osmanlı - Ahmet Anapalı

Osmanlı’da kuş evleri ve vakıf kültürü 

Kaf Dağı’nın ardında, sınırları dünyayı kaplayan geniş ve güzel bir ülke varmış. Bu ülkede herkes mutlu, herkes neşeliymiş. Burada yaşayan çocuklar evlerinin önünde oynarken akşam olup hava kararınca; “evliler evine evi olmayan…..” diye başlayan tekerlemeleri söylemezlermiş. Söylemezlermiş çünkü herkesin evi, altına sığındığı bir damı varmış. Hiç kimse sokakta yatmaz korku içinde sığınacağı tenha bir köşe aramazmış, çünkü dedim ya herkesin bir evi varmış. Kuşların, kedilerin ve köpeklerin bile…

Hiçbir esnaf akşam dükkânını kilitlemez bütün malları olduğu gibi kapı önüne bırakırmış. Bu ülke öyle bir ülkeymiş ki, dışarıda yatan kimse olmaz, açlık nedir bilinmezmiş. Bu ülkede “komşusu açken tok yatan bizden değildir” düsturu tüm gönüllere ve tüm hanelere hakimmiş. Hiç kimse zekât kabul etmez, buna ihtiyaç duyulmazmış. Her sokağın başında ve sonunda bulunan “Sadaka Taşları” ağzına kadar altın akçelerle dolar, ama kimse elini sürmezmiş.  Sağlık meselesi çok ciddiye alınır, hastalanan insan değil sokak hayvanı bile olsa onu tedavi etmek, yaralarını iyileştirmek için devlet seferberliğe geçer ve o hayvanlar için türlü türlü vakıflar, hastaneler yapılırmış.

“DİŞ KIRASI” Ahmet Anapalı

Osmanlı’dan göz yaşartan bir insanlık hareketi

Bizim şu an şuursuzca ayak bastığımız bu topraklarda yaşayan atamızın Ramazan aylarında uyguladığı geleneklerden biri bugün hemen hemen hiç kimse tarafından bilinmeyen ve zengin tarafından fakire sunulan dünyanın en zarif yardım metodudur ve adı da eskilerin “Müzd-i Dendan” dedikleri “DİŞ KİRASI”dır. 

“Ah Nerede o eski ramazanlar” deyişinizi duyar gibiyim. Yaşı kemale ermiş herkes aynı şeyi söyler; “Bizim zamanımızda Ramazanlar bir başka yaşanırdı” doğruluk payı olmakla birlikte romantik duyguların bir ifadesi olan bu söz, bugünler için söylenmese, söylenemese gerek.

Camilerde mukabele okunmasına Ramazan’dan on beş gün önce başlanırdı. Bazıları da sabah namazlarını büyük camilerde kılmayı adet ettiklerinden semtlere göre‚ Ayasofya‚ Sultanahmet, Beyazıt‚ Süleymaniye‚ Fatih‚ Eyüp, Üsküdar camilerine giderlerdi.1

Sadaka Taşları, Tarihimiz ve Düşündürdükleri - Arif KOÇİNALİ

Sadaka Taşları, Tarihimiz ve Düşündürdükleri

Arif KOÇİNALİ / İçtimai - Ekim 2010

 
İçimizdeki iyilik duygusunun bir semeresi olan yardımlaşma, içtimaî hayatta insanların birbiri ile kaynaşmasında harç görevi görmektedir. Bununla birlikte yardımlaşma, kişiye dinî bir emri îfâ etmenin huzurunu yaşatır. Yardımlaşma vesilesiyle zenginle fakir arasında sağlam köprüler kurulur, muhabbetin artması sağlanır; kişiler arasında maddî unsurlar sebebiyle oluşmuş uçurumlar azalır.

Padişaha dokunulmaz mıydı?Prof.Dr.Ekrem Buğra Ekinci

Bugünlerde cumhurbaşkanının dokunulmazlığı konuşuluyor. Anayasada açık bir hükmün olmaması da hayli kafaları karıştırdı. Kral hata yapmaz! Bu, Avrupa’da bir anayasa kaidesidir. Kanun-ı Esasî’deki “Zât-ı akdes-i padişahî mukaddes ve gayrı mesuldür” ifadesi acaba ne mânâya gelir? 

Padişahın dört türlü mesuliyetinden bahsedilebilir: 

Dünya müsamahanın ne olduğunu Fatih Sultan Mehmed’den öğrendi-Prof.Dr.Ekrem Buğra Ekinci

Dünya müsamahanın ne olduğunu Fatih Sultan Mehmed’den öğrendi

Sultan Fatih, tarihçiler tarafından yalnızca Türk tarihinin değil, İslâm hatta, dünya tarihinin en büyük devlet adamlarından biri kabul edilir. Askerlikte ve siyasette, ilim ve kültürde, sanat ve edebiyattaki derinliğiyle, benzeri bugün bile çok azdır. Böylece Rönesans hükümdarlarının modeli olarak gösterilmiştir. Osmanlı Devleti’ni, gerek toprak ve gerekse teşkilat bakımından imparatorluk hâline getiren, O’dur. 

Yavuz Sultan Selim-İbrahim Kiras

İstanbul Boğazı’na yapılacak üçüncü köprünün adı tartışılıyor şimdi de. Bizzat Cumhurbaşkanı tarafından açıklanan isim Yavuz Sultan Selim olunca bazıları bu tercihe itiraz ederek söz konusu Osmanlı padişahının “Anadolu’da Alevi katliamlarını gerçekleştiren hükümdar” olarak tanındığı için bu adlandırmanın doğru olmadığını ileri sürdüler. Bazıları da Suriye ve İran krizlerini hatırlatarak bölgede mezhep ayrışmasına dayalı bir siyasi bloklaşma tehlikesi söz konusuyken bu ismi gündeme getirmenin sakıncalarına dikkat çektiler.

Yavuz 40 bin Alevi’yi katlettirdi mi? Mustafa Armağan

Yavuz 40 bin Alevi’yi katlettirdi mi?

Üçüncü köprünün isminin Yavuz Sultan Selim olacağı duyurulur duyurulmaz Hüseyin Aygün’ün “cellat” dediği Yavuz’a saldırılar başladı. Tarih ile siyasetin izleri birbirine karışıverdi. Velhasıl tarihteki Yavuz ile bir kesimin Yavuz algısı kavga etmeye başladı.

Siyasî ve ideolojik yaklaşımlar sebebiyle iyice içinden çıkılmaz hale gelen bu meseleyi aydınlatabilmek için analitik yaklaşımdan başka çaremiz yok. Tarihi silah olarak kullanma alışkanlığımızı yenmenin başka yolu bulunmuyor çünkü.

İddia şu: Yavuz Sultan Selim 40 bin Alevi’yi katlettirdi.

Kaynak ise ‘tek’: Yavuz’un emri üzerine Sünni Kürtleri Osmanlı’ya bağlamayı başarmış olan İdris-i Bitlisî’nin (oğlu Ebulfazl Mehmed Çelebi tarafından düzenlenen ve aslı Farsça olan) “Selim Şah-nâme” adlı kitabında geçen iki paragraftır bütün tartışmanın kaynağı (Çev: H. Kırlangıç, Ank. 2001, s. 130 ve 136).

Şehrin fethi-İskender Pala

İstanbul, Bizans’tan alındığı vakit adı gibi ruhu da Konstantinopol idi. Fatih yeni bir şehrin sahibi olmuştu ama o şehri henüz sahiplenememişti

Genç zihnindeki olgun fikirlere göre bir şehri ele geçirmekle fetih tamamlanmış olmuyordu. Bunun için şehrin ruhunu fethetmek, Konstantinopol olan adını İstanbul diye andırmak gerekiyordu. Bunu başarmanın yolu da ancak o şehre kendi ilmini, kendi sanatını, kendi kültürünü, kendi hayat sistemini, kendi yerleşimini, kendi estetik değerlerini, kendi töresini yansıtmaktan, kısacası oraya bir kimlik vermekten geçiyordu. Fatih medreseleri bunun için kurulmuş ve bize göre asıl fetih o zaman gerçekleşmişti.

Yavuz Sultân Selim ve Alevî Katliamı İddiaları-Prof. Dr. Ahmed Akgündüz Osmanlı Araştırmaları Vakfı Başkanı

Osmanlı Padişahları Müslümandırlar ve kendi idare ettikleri devlette de İslâm Hukukunu tatbik etmişlerdir. İslâm Hukukunda ise, kâfirlerle yapılan savaşlarda dahi katliam yani soykırım yapmak haramdır. Zira Hz. Peygamber, savaş halinde dahi, çocuklar, kadınlar, din adamları ve yaşlılar gibi yedi grup insanı katletmenin caiz olmadığını bütün komutanlarına tâlimat olarak vermiştir. Mü’eyyed min indillah denecek kadar maneviyâtı yüksek olan Yavuz’un dinin yasakladığı katliamı ve hem de Müslümanım diyen bir gruba karşı yapmış olması mümkün değildir. Ancak tarihî olayları doğru olarak öğrenmek şarttır. Şöyle ki;

Daha önce de açıkladığımız gibi, Erdebil Şeyhlerinden Şeyh Cüneyd şeyhliğine şahlık katmak istemiş ve ancak muvaffak olamayarak 1460 yılında katl edilmiştir. Yerine geçen oğlu Şeyh Haydar da aynı gayeyi devam ettirmiş ve Anadolu’yu Şî’alaştırmak metodunu kullanarak şahlığını pekiştirmek istemiştir. Kucaklarında büyüdüğü Akkoyunlu Devletine de hıyânet edince, Yakub Bey tarafından 1488 yılında o da öldürülmüştür. Yerine geçen Şah İsmail ise, Erdebil Sofuları veya Halifelerini Anadolu’ya göndererek, hem Anadolu’yu Şî’alaştırmayı ve hem de böylece Anadolu’yu hâkimiyeti altına almayı hayatının gayesi edinmiştir. Nitekim temkinli davranmayan Akkoyunlu Devleti, torunları olan Şah İsmail tarafından ortadan kaldırılmıştır.

Osmanlı merasim düzeni-Avni Özgürel

Türkiye, Cumhuriyet Bayramı münasebetiyle Çankaya'da verilen resmi davetin gerginliğini hâlâ üzerinden atamadı.

Türkiye, Cumhuriyet Bayramı münasebetiyle Çankaya'da verilen resmi davetin gerginliğini hâlâ üzerinden atamadı. Atamadı zira, Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer'in başörtü konusundaki tavrı başka kurumlara da sirayet etmeye başladı. En kötüsü devlet merasimi olarak dikkat çekmesi gereken bayramlar kriz dönemeçleri haline geldi.

Gel ey Osmanlı! Gel ve toparla, ruh üfle şu çivisi çıkmış dünyaya! - Yusuf Kaplan

Zorlu bir tarihî dönemeçten geçiyor medeniyet coğrafyamız... Zorlu ama zorunlu bir uyanış ve direniş, silkiniş ve diriliş sürecinden...

Yeniden insanlığın vicdanı olmaya aday olduğumuzun ipuçlarını, işaretlerini sunuyoruz bütün insanlığa, bütün dünyaya...

Filistin'e yardım eli uzatmaya giden insanlığın vicdanı inanmış yüreklerin, önlerine duvar gibi örülen uydu ve uyduruk Mısır rejiminin Firavun askerlerine karşı verdikleri, gösterdikleri el-Ariş'in kış mevsiminin tam orta yerinde soğuk, dondurucu kış gecesinde, sabaha kadar sürdürdükleri soylu direniş, köleleri, köle ruhlu uydu Arap rejimlerini korkuttu...

Geniş aile- Yeniden inşa ve ihya için ne yapmamız lâzım?-İnsan “tevazu” ile yücelir-Aileler ıssız-Yavuz Bahadıroğlu

Geniş Aile

Daha önce de yazdım: 1800’lerde Osmanlı Devleti’ni gezen ve “İstanbul’da 9 yıl” isimli bir kitap yazan Fransız gezgin Brayer’in Osmanlı insanı hakkında gözlemi şu: “Osmanlılar Peygamber Hazret-i Muhammed’e hayrandır… Hayatlarını O’na göre düzenlemeye çalışırlar, sadece O’nu örnek alır ve sadece O’nu taklit ederler…”

Osmanlı’yı “cihan örneği” yapan sır, bu tespitte saklı. Sorunlarımızın temelinde ise, Peygamber Efendimiz’den kopmamız yatıyor.

Çocuklarımızı uzun zamandır “sünnet ekseni”nde terbiye etmiyoruz. Kullandığımız metod Batılı. Batı Hıristiyanlık temelinde kendini inşa ettiği için, metodu bize uymuyor. Yürek başka tarafta kalıyor, mantık başka yerde: Paramparça olup savruluyoruz!

Osmanlı nasıl istihbarat yapardı?- Ahval-i tecessüs ve Casusan-Yavuz Bahadıroğlu

Osmanlı nasıl istihbarat yapardı?

Bir süre önce Sayın Başbakan’ın bürosunun dinlendiğinin belirlenmesi, istihbarat konusunu yeniden gündeme getirdi.

Doğrusu benim açımdan kışkırtıcı da oldu. Osmanlı istihbaratı konusunda pek çok soru aldım.

Osmanlı Devleti de dinleme yapar mıydı, iç ve dış istihbarat nasıldı, vesaire? Son derece geniş olan bu konuyu özetlemeye çalışayım…

Doğrudan istihbarat: Padişahlar zaman zaman kılık değiştirerek halkın arasına karışır, bilâvasıta, yani aracı kullanmadan halkın halini-ahvalini öğrenmeye çalışır, moda deyişle halkın nabzını tutarlardı.

Ruhun Şadolsun Sultan Fatih

Çağ açıp çağ kapatan İstanbul Fatihinin Rahmeti Rahmana kavuşmasının 532. senesinde Büyük Hünkâr Fatih Sultan Mehmed Han.

30 Mart 1432 Pazar günü, devletin başkenti olan Edirne'de, Sultan 2.. Murat'ın eşi Hüma Hatun’dan dördüncü oğlu olarak dünyaya geldi. İki yaşına kadar Edirne’de babasının yanında kalan küçük Mehmet, ağabeyi Alâeddin Ali ile birlikte 14 yaşındaki büyük ağabeyleri Şehzade Ahmed’in valilik yaptığı Amasya’ya gönderilir. Şehzade Ahmed’in erken ölmesi dolayısı ile şehzade Mehmed altı yaşında Amasya’ya, ağabeyi Alâeddin Ali ise, Manisa’ya vali olurlar. “Aklın hafsalanın yandığı yerdeyiz. Karşımızda altı yaşında valilik yapan bir çocuk bulunmaktadır.” İki sene sonra yani Sultan Mehmed Han sekiz yaşında bir şehzade iken ağabeyi Alaeddin Ali’nin valilik yaptığı Manisa’ya vali olarak gönderilir.

“Büyük kartal öldü” Ahmet Anapalı

Allah’ına Kavuşmasının 532. senesinde Büyük Hünkâr Fatih Sultan Mehmed Han.... 

Savaştan savaşa, cepheden cepheye koşarak tüketilen 49 senelik bir ömrün ardından 3 Mayıs 1481’de İtalya üzerine yaptığı sefer sırasında Gebze’deki Hünkar Çayırında 49 yaşında birkaç senedir düçar olduğu “Gut” hastalığı sebebiyle vefat etti. Bu vefatın normal bir vefat olmadığı, özel doktoru Yahudi kökenli Yakup “jakop” Paşa tarafından ilaç gibi zehir verilerek öldürüldüğü ve ölüm sonrasında bu doktorun Vatikan’daki Papalığa üç kelimelik bir mektup gönderdiği söylenir. Bu mektup şöyledir; “BÜYÜK KARTAL ÖLDÜ.”

Anneciğim Türkler-Erhan Afyoncu

Fenerbahçe'nin Lazio'yu mağlup etmesi üzerine İtalyan gazeteleri "Anneciğim Türkler" manşetini attı. Bu 15-16. yüzyıllardan kalan ve o dönemki İtalyanlar'ın Türk ilerlemesinden duydukları korkuyu ifade eden bir deyimdir.

Fatih'in ölümünü kutladılar

Yıldırım Bâyezid'in 1394'ten itibaren İstanbul'u kuşatma altına alması üzerine, Batı Avrupalı Hristiyanlar gözlerini bu tarafa çevirdiler. Nitekim ilk defa 1396'da Batı Avrupa'dan katılımların olduğu Niğbolu Haçlı Seferi düzenlendi. Daha sonra İstanbul'un 1453'teki fethi Avrupa'da büyük bir yankı yaptı. İtalya'dan Sırbistan'a herkes sıranın kendilerine geldiğine inanıyor ve korkuyordu. Yeni bir Haçlı Seferi düzenlenerek İstanbul geri alınmak istendiyse de Avrupa'nın iç siyaseti buna izin vermedi.

Tarihin ibret tablosu-Yavuz Bahadıroğlu

Sultan I. Ahmed’den sonra padişahlığa getirilen Sultan I. Mustafa hem aşırı sinirli, hem de padişahlığa isteksizdi. 90 gün sonra tahttan indirildi ve Sultan I. Ahmed’in büyük oğlu Osman (Genç Osman lâkabıyla meşhur Sultan II. Osman) atalarının tahtına oturdu. Henüz 14 yaşını sürüyordu. Çok genç ve çok tecrübesizdi. Tecrübesiz olduğu için de acele ediyor, öteden beri fark ettiği sorunları bir çırpıda çözüp devleti Kanuni Sultan Süleyman dönemindeki göz kamaştırıcı haline tekrar yükseltmek istiyordu. Ama önce kendini ispatlaması lâzımdı. “Bıyığını balta kesmez” Yeniçeri Ağalarına (generallerine) kendini ispatlama derdine düştü ve Lehistan Seferi’ne çıktı. Fakat hem rahata alışıp tembelliğe meyleden ordunun isteksizliği, hem de kendi tecrübesizliği sonucunda, istenen başarıyı kazanamadı.