Akıtılmış kan asla kurumaz!
1970'lerde Fransızların meşhur bir mafya babası vardı: Jacques Imbert. Diğer lakabıyla Deli Imbert. Mafya işlerinden bıkan ve sakin bir hayat sürmek isteyen Imbert yakın arkadaşı Tony Zampa'nın adamları tarafından öldürülmeye çalışılmıştı.
Zampa'nın adamları tam 22 kurşun sıkmışlar ama Marsilya'nın son Godfather'ı Imbert bu saldırıdan sağ elinin felç olması dışında kurtulmayı başarmıştı. Yani öldürmeyen Allah öldürmüyordu.
Imbert kendisini vurduran Imbert'le çok yakın arkadaştı. Imbert'in mafya işlerinde garip bir ahlakı vardı. Uyuşturucu işine girmiyor, ama haraç alıyordu. Kadın ve çocuk öldürmüyor ama erkeklere acımıyordu. Kadın ticareti yapmıyor ama genelev işletiyordu.
Bu işlerden vazgeçerken arkadaşı Zampa'ya tek bir şart koşmuştu: "Her işi yap ama uyuşturucu işi yapma." Mafyanın varolma sebebi ve asıl para kaynağıydı uyuşturucu. Sonunda Zampa, Imbert ölmeden kendisine rahat olmadığını anlamıştı.
Ama asla yapılmaması gereken bir şey yapmıştı Zampa: Rakibini yaralı bırakmıştı. Bu olaydan sonra hastane odasında iyileşip ayağa kalkacağı günleri bekleyen Jacques Imbert çevresindekilere şöyle demişti: "Akıtılmış kan asla kurumaz."
Bugün İsrail sürekli olarak kan akıtıyor. Üstelik haksız yere. Gerçek tek bir sebebi yokken. Kendisinden daha güçsüz insanlara karşı hedonist duygularla cinayet işliyor.
Carl Gustav Jung, "Gerçek kötü azdır" demiş. Bazen şartlar bazen aile insanı kötü yapar. Buna rağmen insanların geneli iyi ve olumludur. Zaten yaratılışının anlamı budur. Hep daha iyiye, hep daha güzele yönelir insan.
Gerçekten kötü olanlar ise Jung'a göre hastadır. Mutlaka tedavi edilmelidir. İsrail tam da böyle bir devlet. Hemen tedavi altına alınmalıdır. Çünkü bir devlet sürekli öldürmeyi, yoketmeyi, felaketi düşünmez, bunlara odaklanmaz.
İsrail sürekli olarak anlamsız işler yapıyor. Tam her şey durulmuş, ABD'de seçimler yapılmışken Netenyahu ve hükümeti savaş naralarına kaldıkları yerden devam etti. Ne geçti eline? Her gün onlarca çocuğu, bebeği öldürünce mutlu mu oldu? Barış mı geldi Orta Doğu'ya?
İnsan sürekli öfkeyle yaşamaz. Habire öldürme üzerinden politika yapmaz. Elindeki ve dünyadaki gücüne güvenip yakıp yıkmaz. Bugün sadece Gazze'de ölenlerin akrabaları değil, bütün Müslümanlar kinle doluyor İsrail'e. Kimse de bu insanlara haksız diyemez.
Akıtılmış kan artık her Müslümanın gözünde, kalbinde asla kurumaz. İntikam naraları atanları, içinde İsrail'e karşı kin besleyenlerin haklı sebepleri var.
İsrail ne kadar çok masum insan öldürürse o kadar çok kıymet görüyor. Ne de olsa kendisine itiraz eden kimse yok.
Son ABD seçimlerinin kaybedeni olduğu söylendi İsrail için. Ne var ki Obama yönetimi, "İsrail'in kendini savunma hakkı var" dedi. Her şey ne kadar fosmuş. Demek ki iktidarlar İsrail için bir anlam ifade etmiyormuş.
İsrail'i kınasan ne olacak? Kınanıyor da ne oluyor? BM'den bu kadar yaptırıma uğrayıp ceza almayan tek ülkedir İsrail'dir. Pervasızlık dizboyu. Yüzsüzlük dizboyu. Vurdumduymazlık dizboyu.
Bu işin sonu nereye varacak? Bu kadar insanın ölümünün faturasını kim ödeyecek? Filistin'de kimse kalmayana kadar herkesi öldürecek mi İsrail? Sonra…
Sırf Ortadoğu'da çıkarları var diye, İsrail bize ileri karakol görevi görüyor diye seslerini çıkarmayanlar da bu suça iştirak ediyorlar.
İsrail'in sıktığı her kurşun, attığı her füze zaten azalan bağları iyice zayıflatıyor. Filistinlilerin gözünde İsrail ne ifade ediyor, düşünün artık.
Bir sözde Müslüman dünyasına… Elinde silah yoksa, teknoloji yoksa, güç yoksa kıvranmaya mahkumsun. Bugün bir Müslüman ülke elinde büyük silahları olsa İsrail bu kadar pervasız olabilir mi? Kendisiyle savaşacak, mücadele edecek güçlü bir ülke itiraz etse, bu kadar zıvanadan çıkabilir mi? Asla…
İsrail'i kınamanın, onlara laf yetiştirmenin, uluslararası camiayı olaya müdahale etmeye çağırmanın hiçbir anlamı yok. İsrail kanla besleniyor. Kimse onları durduramaz. Bildiklerini yapmaya devam edecekler.
Ama unutmasınlar akıtılmış kan asla kurumaz, kurumayacak. Ortaya çıkan tek acı gerçek bu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder