Mehmet Âkif Mısır'a neden gitti
Mehmet Akif, 1936 yılının 27 Aralığında rahmet-i rahmana kavuştu. Ben, 44 şehrimizde Âkif için kürsülere çıktım. Gördüm ki, bizim okumuş-yazmış takımımız, Akif’i hiç okumamış; dolayısıyle onu, yeteri kadar tanımıyor. Halkımız ise, Akif’le hiç ilgilenmemiş. Yalnız toplantılarda, büyük şairimizi, çeşitli özellikleriyle anlattığımda ağlayanlar olduğuna şahit oldum. Okumuş yazmış kimseler arasından da çok şaşıranlar karşıma dikildiler ve bana dediler ki: - “Hayretler içinde kaldık. Çünkü bizim bildiğimiz Mehmet Akif’le, sizin anlattığınız Akif arasında çok büyük farklılıklar var! Mesela Mehmet Akif, şapka giyinmemek, başındaki fesi çıkarmamak için, kaçıp Mısıra giden adam değil midir?”
Mehmet Akif, 1936 yılının 27 Aralığında rahmet-i rahmana kavuştu. Ben, 44 şehrimizde Âkif için kürsülere çıktım. Gördüm ki, bizim okumuş-yazmış takımımız, Akif’i hiç okumamış; dolayısıyle onu, yeteri kadar tanımıyor. Halkımız ise, Akif’le hiç ilgilenmemiş. Yalnız toplantılarda, büyük şairimizi, çeşitli özellikleriyle anlattığımda ağlayanlar olduğuna şahit oldum. Okumuş yazmış kimseler arasından da çok şaşıranlar karşıma dikildiler ve bana dediler ki: - “Hayretler içinde kaldık. Çünkü bizim bildiğimiz Mehmet Akif’le, sizin anlattığınız Akif arasında çok büyük farklılıklar var! Mesela Mehmet Akif, şapka giyinmemek, başındaki fesi çıkarmamak için, kaçıp Mısıra giden adam değil midir?”
“Bu inanış, milyon kere, milyar kere yanlıştır dedim sonra gerçeği anlatmaya çalıştım: Bir kere Mehmet Akif, Mısır’a, katiyyen kaçmadı; Mısır’a gitti. Çünkü Mısır’a gitmek başkadır, Mısır’a kaçmak başka. Onun Mısır’a gitmesinin fesle de şapkayla da bir ilişiği yok. Bir takım kimselerin uydurmalarını ben de biliyorum. ‘Onlara göre “şapkayı gavurlar icat ettiği ve gavurlar giyindiği için, M.Akif şapka takmaya şiddetle karşı çıkmış. Çünkü, şapka giyindiği takdirde gavur olacağına inanıyormuş.” Yanlış, yanlış, yanlış! Çünkü fesin de şapkanın da Türklükle ve Müslümanlıkla milyarda bir bile ilgisi yok. Fesi, önce Frigyalılar yapıp giyindiler. Sonra fes, Frigyalı’dan çıkıp Roma’ya geçti. Bazı Avrupa ülkelerinde takıldı. 1832 yılında, Sultan İkinci Mahmut döneminde padişah fermanıyla biz de fesi kabul ettik. Yalnız halkımız, fese şiddetle itiraz etti. “Fes gavur işidir” giyinmeyiz diyerek baş kaldırdı. Padişahımıza da “gavur Padişah” diyerek öfkelendi. Bizim 36 Osmanlı Padişahı arasında “gavur Padişah” diye horlanan tek padişah İkinci Mahmut’dur. Frigyalılar ise, milattan bin yıl önce yaşayan putperest bir kavimdir. Mehmet Akif, Frenk gömleği giydi. Kravat taktı. Ceket-pantolonla yaşadı. Bunlar da bize Batı’dan gelmedi mi? O, kafanın dışıyla değil, içiyle meşgul olan mütefekkir şairlerimizdendi. Mısır’a gitme sebebine gelince: Cumhuriyein ilanından sonra, bizim bir muhalefet partimiz olmadı. Kazım Karabekir paşa’nın ve Fethi Okyar’ın kurdukları muhalefet partileri ancak üçer ay ayakta kalabildiler sonra derhal kapatıldılar. Muhalefet partileri kapandı ama Meclisimizde muhalif milletvekilleri vardı. O muhalif milletvekillerinden Ali Şükrü Bey öldürüldü. Meclisimiz 1923 yılında feshedildi. Yeni meclisimize Mehmet Akif alınmadı. Muhalif milletvekillerimizin hepsi Meclis dışında kaldılar. Mehmet Akif’i devlet memurluğuna da almadılar. Bir de arkasına iki sivil polis taktılar. Akif, bu akıl dışı, bu insaf dışı davranışa katlanamadı. Bakmakla vazifeli olduğu 5 çocuğu vardı. Çok yakın dostlarından Mısır Hidiv’i Abbas Halim Bey, kendisine Kahire Üniversitesinde Türkçe müderrisliği bulunca kahırlanarak çıkıp Mısır’a gitti.
Mehmet Âkif’in fesi, yobazın öfkesi
Mehmet Âkif Ersoy, bizim Meşrutiyet ve Cumhuriyet devirlerimizin en büyük âbide şahsiyetlerinden biri. 27 Aralık, onun vefat ettiği gündür. Geçen yıllarda olduğu gibi bu yılda da, çeşitli şehirlerimizde Mehmet Âkif üzerine toplantılar yapılacak. Yapılsın tabii. Böyle toplantıların büyük faydaları olacak. Bu vesileyle benim de söylemek istediklerim var:
Aziz devletimiz, 1986 yılını, Mehmet Âkif Yılı olarak ilân etmişti. Şairimizin yurt içinde ve yurt dışında, çeşitli toplantılarla anılmasını kararlaştırmıştı. 1986, büyük şairimizin vefatının 50. yıl dönümü idi. O tarihlerde, Kültür Bakanlığında çalıştığım için, yetkililer, benim de çeşitli şehirlerde Âkif’i anlatmamı istemişlerdi. O münasebetle 44 şehrimizde M. Âkif’i anlatmaya çalışmıştım. Ayrıca Almanya’da, Belçika’da, Hollanda’da, Fransa’da Âkif üzerine konuşmuştum. Hayretle ve dehşetle görmüştüm ki, bizim halkımız Mehmet Âkif’i yeteri kadar tanımıyor. Tanımıyor; çünkü okumuyor. Yine hayretle ve dehşetle görmüştüm ki, yüksek tahsilden geçmiş, aydın diye bilinmiş bazı yetkililerin de, Âkif’ten hiçbir ciddî nasipleri yoktur. Nitekim 44 şehrimizin pek çoğunda, o kişiler iri iri açılan gözlerle bana hep aynı soruyu sormuşlardı:
- Efendim demişlerdi sizin anlattığınız Âkif’le, bizim bildiğimiz Âkif arasında uçurumlar var. Bu Mehmet Âkif, şapka devriminden sonra, başındaki fesi çıkarmamak için, kaçıp Mısır’a giden adam değil mi? O, şapka giyindiği takdirde kâfir olacağına inanan kişilerden biri değil mi?..
Yanlış! Yanlış! Yanlış! Milyon kere, milyar kere yanlış! Böyle iddialarla konuşan kimselere göre, şapka yapan bir adam güya demiş ki: “Ben öyle bir şapka yapmalıyım ki, o şapkaya öyle bir terek koymalıyım ki, ne ben Allah’ın yüzünü görmeliyim ne de Allah benim yüzümü görmeli.
İşte Akif de, şapka yapanın bu düşüncesini bildiği için yani şapka giyindiği takdirde kâfir olacağına inandığı için, kaçıp Mısır’a gitmiş!” Bu, safsatalarla dolu bir zavallı iddiadır.
Evvela M. Akif, Veteriner Fakültesinden birincilikle mezun olan yani müspet ilimler okuyan mütefekkir şairlerimizden biridir. Arapça’sı, Farsça’sı, Türkçe’si, Fransızca’sı, çok kuvvetli bir mümindir. Kur’an-ı nazm ölçüleriyle Türkçe’ye taşıyacak kadar Arap diline vakıftır. İslama göre “Allah, her yerde hazır ve nâzırdır ve bize şah damarımızdan daha yakındır!”
Âkif, Allah’ı, bir şapkanın tereği üzerine oturtacağını sanan zavallı kişilerden olabilir mi?
Sonra Âkif, fesin İslamiyetle hiçbir ilgisi, ama hiçbir ilgisi olmadığını çok iyi bilen kimselerdendir. Çünkü: Fesi, ilk önce putperest Frigyalılar kullandılar. Kralları Midas’ın, eşek kulağına benzer kulaklarını saklamak için fesi yaptılar. Fes, putperest Frigyalılardan, Hristiyan Romalılara geçti. Romalılardan Fas’a uzandı. Fesin bize geliş tarihi Sultan 2. Mahmud devrindedir. 1833 yılında 2. Mahmud halkımızın fes giyinmesini istediği için birtakım karanlık kafalı kimseler tarafından “Gâvur Padişah” diye suçlanmıştır. Yani fes, zorla başımıza geçmiştir. Garabete bakınız: 1925 yılında Atatürk, şapka inkılâbını yapınca, 1833 yılında “Bu fes gâvur işidir; onu giyinmeyiz” diyenlerin torunları, bu defa fese sımsıkı sarılmışlar, şapkaya gâvur icadı diye bakmışlardır. Akif’in Mısır’a gidiş sebebini yarınki yazımda açıklayacağım.
Mehmet Âkif’in fesi, yobazın öfkesi
Mehmet Âkif Ersoy, bizim Meşrutiyet ve Cumhuriyet devirlerimizin en büyük âbide şahsiyetlerinden biri. 27 Aralık, onun vefat ettiği gündür. Geçen yıllarda olduğu gibi bu yılda da, çeşitli şehirlerimizde Mehmet Âkif üzerine toplantılar yapılacak. Yapılsın tabii. Böyle toplantıların büyük faydaları olacak. Bu vesileyle benim de söylemek istediklerim var:
Aziz devletimiz, 1986 yılını, Mehmet Âkif Yılı olarak ilân etmişti. Şairimizin yurt içinde ve yurt dışında, çeşitli toplantılarla anılmasını kararlaştırmıştı. 1986, büyük şairimizin vefatının 50. yıl dönümü idi. O tarihlerde, Kültür Bakanlığında çalıştığım için, yetkililer, benim de çeşitli şehirlerde Âkif’i anlatmamı istemişlerdi. O münasebetle 44 şehrimizde M. Âkif’i anlatmaya çalışmıştım. Ayrıca Almanya’da, Belçika’da, Hollanda’da, Fransa’da Âkif üzerine konuşmuştum. Hayretle ve dehşetle görmüştüm ki, bizim halkımız Mehmet Âkif’i yeteri kadar tanımıyor. Tanımıyor; çünkü okumuyor. Yine hayretle ve dehşetle görmüştüm ki, yüksek tahsilden geçmiş, aydın diye bilinmiş bazı yetkililerin de, Âkif’ten hiçbir ciddî nasipleri yoktur. Nitekim 44 şehrimizin pek çoğunda, o kişiler iri iri açılan gözlerle bana hep aynı soruyu sormuşlardı:
- Efendim demişlerdi sizin anlattığınız Âkif’le, bizim bildiğimiz Âkif arasında uçurumlar var. Bu Mehmet Âkif, şapka devriminden sonra, başındaki fesi çıkarmamak için, kaçıp Mısır’a giden adam değil mi? O, şapka giyindiği takdirde kâfir olacağına inanan kişilerden biri değil mi?..
Yanlış! Yanlış! Yanlış! Milyon kere, milyar kere yanlış! Böyle iddialarla konuşan kimselere göre, şapka yapan bir adam güya demiş ki: “Ben öyle bir şapka yapmalıyım ki, o şapkaya öyle bir terek koymalıyım ki, ne ben Allah’ın yüzünü görmeliyim ne de Allah benim yüzümü görmeli.
İşte Akif de, şapka yapanın bu düşüncesini bildiği için yani şapka giyindiği takdirde kâfir olacağına inandığı için, kaçıp Mısır’a gitmiş!” Bu, safsatalarla dolu bir zavallı iddiadır.
Evvela M. Akif, Veteriner Fakültesinden birincilikle mezun olan yani müspet ilimler okuyan mütefekkir şairlerimizden biridir. Arapça’sı, Farsça’sı, Türkçe’si, Fransızca’sı, çok kuvvetli bir mümindir. Kur’an-ı nazm ölçüleriyle Türkçe’ye taşıyacak kadar Arap diline vakıftır. İslama göre “Allah, her yerde hazır ve nâzırdır ve bize şah damarımızdan daha yakındır!”
Âkif, Allah’ı, bir şapkanın tereği üzerine oturtacağını sanan zavallı kişilerden olabilir mi?
Sonra Âkif, fesin İslamiyetle hiçbir ilgisi, ama hiçbir ilgisi olmadığını çok iyi bilen kimselerdendir. Çünkü: Fesi, ilk önce putperest Frigyalılar kullandılar. Kralları Midas’ın, eşek kulağına benzer kulaklarını saklamak için fesi yaptılar. Fes, putperest Frigyalılardan, Hristiyan Romalılara geçti. Romalılardan Fas’a uzandı. Fesin bize geliş tarihi Sultan 2. Mahmud devrindedir. 1833 yılında 2. Mahmud halkımızın fes giyinmesini istediği için birtakım karanlık kafalı kimseler tarafından “Gâvur Padişah” diye suçlanmıştır. Yani fes, zorla başımıza geçmiştir. Garabete bakınız: 1925 yılında Atatürk, şapka inkılâbını yapınca, 1833 yılında “Bu fes gâvur işidir; onu giyinmeyiz” diyenlerin torunları, bu defa fese sımsıkı sarılmışlar, şapkaya gâvur icadı diye bakmışlardır. Akif’in Mısır’a gidiş sebebini yarınki yazımda açıklayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder