28 Ağustos 2012 Salı

Gazeteciliğin utanç kasetleri



GAZETECİLİĞİN UTANÇ KASETLERİ


22.10.1998 GÜNEŞ TANER-ERTUĞRUL ÖZKÖK


Özkök: Sen şey de mi, şeyden mi dinliyorsun beni açıktan mı?

Taner: Hı, tabii alayım. Ha şimdi söyle.

Özkök: Ya şimdi Güneş biz biliyorsun bir tane karton fabrikası kuruyoruz Kocaeli’nde, ondan sonra ee.. size bir teşvik başvurumuz var.

Taner: Tamam.

Özkök: 50 milyon dolara kadar teşvik veriyorsunuz, şey pardon 50 milyon dolar en az olacak. Bizimki 130 milyon dolarlık falan bir teşvik...

Taner: Eee, veririz.

Özkök: Senin masanda duruyormuş bu.

Taner: Yoo, daha bana gelmedi.

Özkök: Gelmiş sana, öyle dediler bana.

Taner: Dur bakayım bana gelmedi ama şimdi sordururuz söyle bakim isim ver.

Özkök: Meyta.

Taner: Meyta mı?

Özkök: Meyta galiba, evet Meyta mı Meyfa mı öyle bir şey karton fabrikası.

Taner: Bana teşvik uygulama genel müdürünü bağlar mısın? Ha sen söyle bana ben öbür. telefonla istettim.

Özkök: Bir sor bakalım bir öğren yahu?

Taner: Ben şimdi öğreneyim de ne olduğunu durumun.

Taner: Dur bir dakka... Alo ya bir şey sorucam sana, bu şeyle ilgili bir teşvik bizde bekliyor mu? Meyta diye karton fabrikası... Korkmaz Yiğit mi, hayır Milliyet grubunun değil ya, bu şeyin Meyta da bu şeyin Aydın Doğan’ın tamam...

Taner: Bu nedir tık tık sesleri benim söylediklerimi teybe mi kaydediyorsun?

Özkök: Bu benim şey ya şey telefonla konuşuyorum ben hayatımda hiç kimseyi banda almadım kimseye yapmadım, sana mı yapacağım. Afitap bak bakan şüpheleniyor banda alıyorum diye. Herkes kasete aldığı için bunu başka telefona aktarabilir misin...

....

Taner: Dışarıda eğer sıkıntımız olmasa ben içeride şeyi temizleyeceğim. Yani benim sıkıntım dışarıdan kaynaklanıyor. Dışarıdan alamadığım için şey yapıyorum. Bir tarafta onlar, bir tarafta seçim, bir tarafta şey Türk Ticaret Bankası, nedir ulan bu başımıza gelenler.

Özkök: Hakikaten ya bu Türk Ticaret Bankası olayı... Bu gazete.. yine biz şey yapıyor bir tarafa.

Taner: Hı...

Özkök: Yazıyoruz abicim.

Taner: Yazmanız lazım çünkü yarın siz de çok zor durumda kalırsınız ya.

Özkök: Evet.

Taner: Mehmet Emin’le görüşmüş seninki.

Özkök: Evet görüştü, görüştü.

Taner: Ondan sonra tekrar görüşecekler herhalde.

Özkök: Onun havası ne?

Taner: Ben şey yaptım ona dedim ki yahu yap bu işi...

....

Özkök: Doğru, doğru. Peki yahu Güneş, verin artık bunu satış falan verin bunu ya.

Taner: Ya vericez de şimdi devletin yani şimdi.

Özkök: Abi, devlet ilk defa mı kağıt verecek Allah aşkına yapmayın bu yahu.

Taner: Ya mesele o değil, bütün mesele şimdi sorumluluk meselesi var. Kimin ne sorumluluğu, şimdi bunun içersinde bunun ne kadarı bana ait, ne kadarı başbakanın sorumluluğunda belli değil ki. Yani şimdi ben kalkıp da emniyetin çok gizli diye Merkez Bankası’na yazdığı ve Merkez Bankası Başkanı’nın bana göstermediği dokümanı ben nasıl vereyim ki.

Özkök: Ne olacak abicim, sen kendini koruyacaksın ya...

Taner: Hayır, ne olacak değil, yani yahu tamam ben kendimi koruyacağım ama bir de devletin şeyi var yahu çalışma yöntemi var, boku var, püsürü var ya.

Taner: Şimdi biz biliyoruz ki, herkes biliyor ki böyle bir yazı yazılmış ve bu yazıdan bizim haberimiz yok. Benim bu yazıdan dün haberim oldu.

Özkök: Ben seni orada yazıyım mı peki bunu.

Taner: Yazma. Yani bir numara çekme, çünkü olduğu takdirde bir sürü şeyin içersine şey olur yani habercilik açısından senin işine yarar da benim işime yaramaz.Taner: Yani bunu alacağın yer Başbakan. Senin başbakanı yakalayıp, alman lazım. Gelsene Ankara’ya.

Özkök: Bugün mü? Abi dün oradaydım ben.

Taner: Niye haber vermedin, ben akşam Zafer’i başbakana götürdüm. Geldiğin zaman beni niye aramıyorsun. Ben sana dedim ya sen beni boş veriyorsun diye. Oğlum bak biz bu işlere katılmadık ha korkma benden.

Özkök: Yahu ne korkucam senden bırak Allah aşkına yahu. Benim başka işim vardı dün akşam.

Taner: Bilmiyorum tabii, ne işin vardı ama?

Özkök: Hı hı..tahmin ettiğin işim vardı.

....

Taner: Söyleyemem oğlum söyleyemem yapamam. Yani biliyorsun ne onunkini sana ne de seninkini ona söyleyemem onun için gel buraya, kendin başbakana gel.

Özkök: Telefonlara bile çıkmıyor artık adam.

Taner: Kim?

Özkök: Mesut.

Taner: İşte böyle zamanda arayı şey yap.

Özkök: Arayı ne yapalım ben kardeşim çıkmıyor bile telefonuma yahu...

Taner: Sen de telefonla uzaktan idare etmeye çalışıyorsun.

Özkök: Bugün onun ağzından manşet yaptım, daha ne yapayım.

....

Taner: Yani senin buradaki Sedat’ın yapacağı işler değil bunlar.

Özkök: Ben yarın Paris’e gidiyorum.

Taner: Vay adi herif vay...

Özkök: Yok abicim senin başbakanın bana etmediği hakareti bırakmadı.

Taner: Benim başbakanım oldu şimdi.

Özkök: Ulan yine ben koruyorum, hâlâ da ben koruyorum. Röportaj gibi gideceksin ana avrat iyice bir kavga edeceksin ondan sonra tekrar iyi adam olacaksın.

Taner: Ankara’da her şey önemli bugünler bu saatlerde.

Özkök: Ben bunu kafaya yedikten sonra hiçbir şeyi yok. İftira atıyor, bana kalleş diyor. Atsın ne yapalım. Biz de öğrendik artık kavga ederiz onunla bir güzelcene ondan sonra barışırız biz de iyi adam oluruz ondan sonra bizi de şey yaparlar.

Taner: Sizin aranızdaki ilişkiye karışmam.

Özkök: Öyle işte karışmazsın ya.

Taner: Şarapları sana verirken bana mı verdi şarapları getirdi.

....

Taner: Valla ipucu falan veremem. Gel diyorum sana sen dinle beni, atla uçağa gel ne işin var?

Özkök: Yarın sabah 8 uçağıyla şeye gidiyorum Paris’e. Rahmi Bey’in davetlisi olarak gidicem.

Taner: Ulan çok mu önemli Rahmi Koç’un davetlisi olmak?

Özkök: Önemli abicim önemli.

L. Yeralan: Efendim yüzde 70 iyi haberlerim var. Oturduk pazarlıkları bitirdik. Dedim kardeşim bu işleri bitirin sağ olsunlar Murat, Ahmet Abi ve İsa olabilir şekilde bitirdiler. Dedim ondan sonra kavgayı bize bırakın kardeşim siz üzerinizden atın topu yoksa dedim bakın siz de mesul durumda olacaksınız. Sonuçta hepsinin belgesini bugün tamamladık yalnız Susa’nın bir eksiği çıktı. Fuat’tan geç dönmüştü onu giderdik. Posta’da maalesef otomobilleri veriyorlar, motorları da vermiyorlar dedim el insaf, uzun tartışmalardan sonra bu üçlüye ve uzman dörtlüsüne motorları kabul ettirdim. Kamyonlarda indirime gidildi. yani tahammül edilebilir sınırlarda şube müdüründen, uzmandan daire başkanından onaylanmış vaziyette bütün dosyaları Fuat’tan indirdim. Düşünebiliyor musunuz ayın 31’inde önüne koyduğumuz Hürriyet’in belgelerini bile adam hâlâ imzalamadı. Şu anda Sabah’ın dosyalarına geçtiler bir odada bütün medya dosyaları denetçilerin kontrolünden geçiyor. İkide bir de meclis araştırma komisyonuna hesap veriyorlar bu sirkülasyon içinde haklılar korkuyorlar falan derken bu ana kadar geldik. A bir de şey var. Bu Hürriyet’in bir belgesi var ya 8 küsur trilyonluk o belgede biz Güneşli dışında Hadımköy’de yapıyoruz değil mi onu? Büyük ihtimalle bu dosya Fuat’tan geri dönebilir biliyorsunuz bu dosyalarda alt yapı bağlantısı arıyorlar ya ben kesinlikle İsa’ya şunu söyledim alt yapı bağlantısı yok kardeşim bu dedim tamamen Hürriyet’in yeni bir arazide yapacağı yatırımdır. Bakalım ne olacak?

BİRKAÇ GÜN SONRA...

09.01.1998 SONER GEDİK-SEDAT ERGİN/MALİYE BAKANIYLA GÖRÜŞMELER ÜZERİNE

L. Yeralan: Fuat çağırmış, gittim görüştüm. Halimiz duman diyor hesap vermekten mahvoldu, diyor. Yeni Şafak var ya o da yeni bir şeyler işte boyuna içeriden bilgi gidip duruyor diyor, köstebeği enselemiyoruz diyor. peşindeyiz ama bir türlü yakalayamadık diyor. Onun için ne olur bize biraz zaman tanıyın HERŞEYİ MÜMKÜN MERTEBE KANUNİ BOYUTLARINA OTURTMAYA ÇALIŞIYORUZ, dedi. Yahu koltuk verdiğimiz bile gitmiş diyor. Hemen çizdik.

S. Gedik: Nereye koltuk verdiğimiz?

L. Yeralan: Mesela biz makam koltuğu falan istiyoruk ya genel globallerde yahu bunlar bile hemen duyulmuş. Dosyalar Susan hariç genel müdürü naklettirdim. Ergün Koç’un (Haz. Müs. Teşvik Uygulamaları Gen. Müd.) imzasına sunduk. Globallerden bir tanesi çıktı 40486’nın globali onu Ergün Bey’e rica ettim muhakkak imzalasın diye.

S. Gedik: Bakanla şimdi 10.30’da randevu değil mi, bakanlıkta mı? Kim geliyor, Birkan Bey, ben Ertuğrul abi üçümüz gidiyoruz.

S. Ergin: Evet.

S. Gedik: Peki, ben bir de gelirler genel müdürünü getirtmek istiyorum onu nasıl yapayım? Ona diyicem ki oralarda bulun. Çünkü niye biliyor musun bakan o günde bize dedi ya; haklısınız dedi, KDV konusunda ben bir Nevzat’la konuşayım dedi. Nevzat da orada olursa kıvırma noktası kalmayacak.

S. Ergin: Anladım. Nevzat’la hukukun var senin. Bir söyle ya ben de söylerim. Bulamazsan bana şöyle onu sokarız oraya... Nevzat da hayatından çok memnun. Her gün gazetede fotoğrafları falan biraz sever şeyi onu ayarlarız tamam.

B. Erdal: Merhabalar Mehmet Ali Bey ben Birkan.

M. Ali Yalçındağ: Birkan Bey, merhaba, nasılsın?

B. Erdal: Yahu özür diliyorum, yemekteymişsin ama. Belki faydası olur diye sen dinle yorumunu kendin, değerlendirmeyi kendin yap. Şimdi bu Çan’da bir santral kuruluyor. Termik santral. Çanakkale Çan. Çanakkale bu enerji bakanının kendi memleketi. Ve bu santrale çok önem verdiydi. Bu santralde kullanılacak teknoloji de en ileri teknolojisi? Bir teknoloji. Çevre kirliliğiyle hiç alakası yok ve şu anda elektrik üretiminde kullanılan en büyük teknoloji. Şimdi 3 gün önce çok küçük bir haber, 1 sütuna 3-4 cm. falan, Hürriyet’te çıktı. Orada bir çevre harekatı başladı. Ee, bugün Milliyet’te var, Radikal’de de çok var. Radikal içeriği falan ayırmış. İnan bak oradaki üç beş çevreciye alet olmak bu. Bir de bu adamın yaptıklarından sonra, yani çok büyük bize iyilikleri oldu bu adamın. Kendi memleketinde adamı sabote etmek olur yahu. Ne olur şu Çan’la ilgili haberi görmemelerini sağlarsan.

M. Ali Yalçındağ: Bir bakayım.

....

S. Ergin: Yüce Divan’a gitmesine gerek yoktu diye 12’ye 2. DSP de şeye katılmış maalesef.

E. Özkök: Oh oh.

S. Ergin: Şimdi öbür tur oluyor, şimdi öbürü oylanıyor.

E. Özkök: Bi de Mesut’u gönderiyorlar mı sen gör o zaman.

S. Ergin: Peki niye o zaman bu kadar yıl Tansu Çiller’in mal varlığını şey yaptık yani anlamadım.

E. Özkök: Dün dündür bugün bugün.

S. Ergin: Biraz fazla yormuşuz kendimizi gereksiz açıkçası.

E. Özkök: Boş ver boş ver.

S. Ergin: Of...tamam haydi eyvallah.


SONER GEDİK-BİRKAN ERDAL-AHMET KÖKSAL

Soner Gedik: Ahmet Köksal bey efendim.

Ahmet Köksal: Sayın müsteşarım sevgiler saygılar.

Birkan Erdal: Merhaba, nasılsın?

Ahmet Köksal: Ben aradım sizin cebi de cevap vermedi. Şimdi ben senin bu işlerini takip ediyorum. Yani unuttuğumu zannetme, ben şimdi bugün konuştum. Pazartesi günü durumunuz müsaitse 16.30’da başkan beyle, yani o dairenin başkanıyla görüşeceksiniz.

Birkan Erdal: Birinci daire başkanıyla, öyle mi, fakat pazartesi günü maalesef randevularım var İstanbul’da. Şimdi o haber geldiği için ben sizi rahatsız ettim. Ahmet beyciğim.

Ahmet Köksal: Yo, estağfurullah ben ayarlarım merak etmeyin, ne zaman müsait sizin için?

Birkan Erdal: Şöyle pazartesi eğer sabahtan olabilirse yapabilirim bunu, ama onların sabah toplantıları falan olur.

Ahmet Köksal: Ben istiyorum ki geniş bir platformda görüşürseniz, sıkışık 10 dakika 5 dakika gibi. “Kusura bakma toplantı başladı gidiyorum” demesin, yani geniş bir zamana yayalım.

Birkan Erdal: Dur dur bir dakika pazartesi 16.30 mu demiştin?

Ahmet Köksal: Canım sen kendini sıkma ben ayarlarım onu.

Birkan Erdal: Bu bizim için hayati. Sen de gelir misin toplantıya?

Ahmet Köksal: Gelirim ya, ne demek, seninle her yere gelirim.

Birkan Erdal: Gel beraber gidelim Ahmet beyciğim.

Ahmet Köksal: Tamam anam olur, ne zaman geleceksin?

Birkan Erdal: Pazartesi 16.30’da.

Ahmet Köksal: Ben de Danıştay’da olacağım.

Birkan Erdal: Danıştay’da birinci daire başkanının orada.

Ahmet Köksal: Harun Çetintemel’in odasında olacağız.

Kaynak: http://www.dorduncukuvvetmedya.com/arsiv/kaset.html
(15 Subat 2008'de alindi)

Hiç yorum yok: