ATATÜRK: Popüler Atatürk. Selanik’te doğup, Dolmabahçe’de ölen. Amcasının çiftliğinde kargaları kovalarken, Samsun’a çıkma planlarını yapan. Düşmanı denize döken, padişahı kovan, cumhuriyetimizi kuran. Say desen sayılmayacak ilkeleri, inkılâpları yolumuzu aydınlatan ama hakkında daha fazla bir şey bilmediğimiz, o yüzden de Kenan Evren’in, Cem Boyner’in, Erbakan’ın aynı sitayişle bahsedebildiği. At üstündeki heykellerden, tozlu çerçevelerin arkasından bize bakan ama kimseye bir zararı dokunmayan, etliye sütlüye karışmayan Atatürk. Fotoğraf: Kesinlikle kürklü, gülen Atatürk resmi.
ULU ÖNDER: Resmî Atatürk. Bizi yoktan var eden evrendeki bilinmez enerji. Karanlıklardan bir ışık gibi doğup, yolumuzu aydınlatan devletin resmî Tanrısı. Zeus’un Türkiye Cumhuriyeti’ne tahsis ettiği sarışın oğlu. 21. yüzyılın en büyük lideri. Aynı zamanda yüzyılların diğer bütün en büyükleri. Amerikalıları, Almanları, İngilizleri “bizden neden böyle bir insan çıkmadı” diye kıskançlıktan çatır çatır çatlatanı. Gözlükçülere “Göz kadar gözlük de önemlidir”, şoförler odasına “Şoför milleti en asil duygunun insanıdır”, bir mesire yerine “Güzel çamlığınızda mutlaka kalmak isterim” diye aforizmaları asılanı. Bütün darbelerin hikmet-i sebebi, hitabesi, marşları işkencede, sözleri dağlara kazınıp had bildirmede kullanılanı. En az insan olanı. Zübeyde Hanım’ın devlet tarafından el konulmuş Mustafa’sı.Fotoğraf: Büyük Nutku söylerkenki, fraklı.
MUSTAFA KEMAL: Muhaliflerin Atatürk’ü. İktidarın resmî ideolojisi iken muhaliflerin de resmî ideolojisi olmayı beceren, henüz anlaşılmamış, görüşleri çarpıtılan gerçek Atatürk. Kemalizmin kurucusu. İnkılâpçı değil, devrimci olan. Anti-emperyalizmin fraklı Che’si. Yedi düvele karşı çıkan, Sevr’i yırtıp atan, mazlum milletlerin ilham kaynağı. Madanoğlu’nu, Talat Aydemir’i, Doğan Avcıoğlu’nu uğruna darbeci yapan bitmez devrimcilik kaynağı. Deniz Gezmiş’i Samsun’dan Anıtkabir’e, Nur Serter’i ikna odasına, Kılıçdaroğlu’nu Silivri’ye yürüten ideolojik köz. Burjuva devrimcisi diye onu karışık laflarla seven sosyalistlerin gece yarısından sonra gizlice Anıtkabir’e girip teşekkür ettikleri, ulusalcıların Nutuk’tan Obama’nın yeniden seçilmesini anlamaya çalıştıkları ideolojik heyula. Muhalif polis Behzat Ç.’nin Ankara’da nöbet beklediği, Ece Temelkuran’ın yorganın altında resmini öpüp uyuduğu. Fotoğraf: Kesinlikle kalpaklı, kesinlikle sarışın ve mavi gözlü.
BETON MUSTAFA: Muhaliflerinin Atatürk’ü. Bütün kötülüklerin kaynağı. Gözündeki ispritizmayla herkesi büyüleyen, misak-i milli sınırlarına düşmüş Deccal. Yalan Söyleyen Tarih Utansın ciltlerindeki, Rıza Nur’un sansürlü hatıralarındaki kötü adam. Kürtlere büyük kazık atan faşist.Kesinlikle bir baloda dans ettiği fotoğraf.
O: Zamir, hatta gizli zamir. 90’larda reklamcıların icat ettiği Atatürk. O olmazsa babamızın bile kim olduğunu bilmeyeceğimiz kadri kıymeti bilinmeyen büyük babamız. Adından bahsetmeye bile gerek bırakmayacak kadar iyi olan her şeyi kuşatan reklam yıldızı. Ülkemizi kurtaran bir nevi sarışın, mavi gözlü Kıvanç Tatlıtuğ. Bazen köylülerle konuşan, bazen rakısını edebiyle içen, bazen kadınlarla dans eden, bazen de şık giyinen beyaz Türklerin hayallerindeki ideal. Takvimi, kravatı, rozeti, saati olan, bize unutturmak istedikleri, and içip korumamız gereken ortak laik yaşam tarzı şifresi. Koçların “olmazsa olmazı”, Ali Ağaoğlu’nun arayıp bulamadığı, Mustafa Sarıgül’ün afişlerinde yaşayan. Kesinlikle plajda mayoyla yatan “çok özledik” resmi.
İNSAN ATATÜRK: İdeolojisinden sıkılanların, yaptıklarını savunamayanların büyük kurtarıcısı. Can Dündar’ın güzel ama yalnız Mustafa’sı. Resmî Atatürk’ün zıt taklidi yapan reprodüksiyonu. Kimsenin anlamadığı tepelerdeki yalnız ve iyi bir adam resmi. Zaafları olduğu kabul edilince daha çok sevileceği zannedilen tarihî bir liderden bir Yeşilçam melodramı kahramanı çıkarma faaliyeti. Ama kesinlikle en yakın arkadaşlarını, sevgilisini hatta köpeğini tasfiye etmiş insan değil, Sarı Zeybek. Zeybek oynayan Rumelili ehlikeyif iyi insan. Gerçeğe en yakın olanı. Ama tarihi en teğet geçeni. Atatürk’ün son sürümü. Kesinlikle salıncakta Ülkü’nün tepesinde sallandığı fotoğrafı.
GAZİ MUSTAFA KEMAL: Dindarların son sürüm Atatürk’ü. Erdoğan’ın, Gül’ün, Arınç’ın Gazi’si. İslamcı yazarların rahmetlisi. Erbakan’ın “yaşasaydı Refahlı olurdu” dediği, ihtiyaca binaen hidayete erdirilmiş muhafazakâr merkezin özel yapım atası. Beyazlaşmak isteyen zencilerin pudrası. Merkeze yürüyenlerin, sistemle kavga etmeyelimcilerin, laiklere de mal satalımcı tüccarların büyük komutan ve siyasi dehası. Kesinlikle Meclis açılışında dua ettiği fotoğraf.
ATATURK: Batılıların Atatürk’ü. Noktasız yazılanı. Modern Türkiye’nin kurucusu. Türkiye’yi laikleştiren iyi ve Batılı adam. “Bon pour l’orient” (Doğu için yeterli). Andrew Mango’ya dünya turu attıran biyografinin baş kahramanı. Kesinlikle Time kapağı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder