Atatürk’ün uşağı Cemal Granda’nın anılarından “Selanik’ten Yahudi mi çıkar?” anekdotu:
Bir gün Çankaya’da eski köşkte, Selanik’te Berber Mehmet ve Berber Rıdvan’la antrede oturmuş konuşuyorduk.
Berberlerin ikisi de Atatürk’ün hemşehrisi olduklarından kendilerini imtiyazlı sayarlar, yüksekten konuşurlardı.
O gün yine zayıf tarafımı bulmuşlar, bana şakadan takılıyorlardı.
“Biz Selanikliler olmasak siz kurtulamazdınız.” diyorlardı.
Ben de cevap olarak “Biz kendi kendimizi kurtarırdık. Selaniklilere ihtiyacımız yok. Hem Selanik’ten çıksa çıksa Yahudi çıkar.” diyordum.
O sırada merdivenleri yavaş yavaş inen Atatürk’ü görmemiştik.
Konuşmalarımıza istemeyerek kulak misafiri olmuş ki, sofrada bir Selanikli olan Nuri Conker’e damdan düşer gibi sordu.
Atatürk, Manevi Kızı Ülkü ve Nuri Conker, 1936
“Nuri Bey Selanik’ten ne çıkar?”
O anda beynimin karıncalandığını hissettim.
Demek korktuğum başıma gelmiş, Atatürk antrede konuştuklarımızın hepsini duymuştu.
Nuri Conker, Atatürk’ün nazını çektiği kaprislerine katlandığı eski çocukluk arkadaşı olduğu için aklına eseni söylemekten çekinmeyen biriydi.
Sanki bütün konuştuklarımızı biliyor da sanki beni korumak kararını vermişçesine “Selanik’ten bol Yahudi çıkar Paşam” demesin mi.
Bunun üzerine Atatürk yüzünde alaylı bir gülümsemeyle daha önce kulağına çılanmış dedikoduların tümüne karşılık verdi:
“Benim için de bazı kimseler Selanikli olduğumdan Yahudi olduğumu söylemek istiyorlar.
Şunu unutmamak lazım ki Napoleon da Korsikalı bir İtalyan’dı.
Ama Fransız olarak öldü ve tarihe Fransız olarak geçti.
İnsanların içinde buluduğu topluma çalışmaları lazımdır.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder